“ColumbiaIcefield” [NorthernSpy, 2019] λεγόταν ένα προηγούμενο άλμπουμ του συνθέτη και τρομπετίστα της σύγχρονης jazzNateWooley. Τώρα, σε ColumbiaIcefieldέχει μετονομαστεί η ίδια η μπάντα κι έτσι, κάτω απ’ αυτή την ονομασία, ηχογραφεί το δεύτερο άλμπουμ της, που αποκαλείται “AncientSongsofBurlapHeroes”[PyroclasticRecords, 2022].
Ποιοι συμμετέχουν στην συγκεκριμένη εγγραφή; Σημειώστε ονόματα: NateWooleyτρομπέτα, ενισχυτές, SusanAlcornpedalsteelκιθάρα, MaryHalvorsonκιθάρες και RyanSawyerντραμς, ενώ υπάρχουν και δύο έξτρα βοήθειες σε βιόλα, σ’ ένα track (MatManeri) και σε ηλεκτρικό μπάσο, σ’ ένα track (TrevorDunn).
Τώρα, για το τι ακριβώς σημαίνουν όλα αυτά τα ονόματα μπορεί κάποιος να ανατρέξει στο searchτου «δισκορυχείου» και να βρει πολλές και ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Εν τάχει, όμως, να πούμε τα εξής:
ONateWooleyήταν συνεργάτης του MoppaElliottστο φοβερό “JazzBand / RockBand / DanceBand” [HotCup, 2019], μέλος επίσης των BeamSplitterστο “RoughTongue” [CorvoRecords, 2017] και συνoδοιπόρος των PhilWachsmann, PaulLytton, StenSandellκαι Φλώρου Φλωρίδη (WLSFW) στο (ελληνικό) “Featuring” [Puzzlemusik, 2018], μα και συνεργάτης του κιθαρίστα ChrisForsyth.σ’ ένα ακόμη ελληνικό άλμπουμ, το “Third” [RekemRecords, 2014]. Επίσης μνημειώδης είναι η σειρά των άλμπουμ του “Seven Storey Mountain”, που περιλαμβάνει πέντε CD(με το τελευταίο απ’ αυτά να βρίσκει θέση και στο «δισκορυχείον»). Χοντρικώς, θα λέγαμε πως έχουμε να κάνουμε με έναν απολύτως δημιουργικό μουσικό, με κάθε καινούρια δουλειά του να ξαφνιάζει και να εντυπωσιάζει.
Έπειτα, η SusanAlcornείχε δώσει πρόπερσι το “Pedernal” [RelativePitchRecords, 2020], για το οποίο είχαμε γράψει «ύμνο» στο blog, όπως «ύμνο» είχαμε γράψει και για το “ArtlesslyFalling” [FirehouseRecords, 2020] των MaryHalvorson’sCodeGirl (με την κιθαρίστρια να την συναντάμε επίσης σ’ ένα ντούο της με την πιανίστρια SylvieCourvoisierκ.λπ.).
![]()
Άρα λοιπόν, στο “AncientSongsofBurlapHeroes”, συνευρίσκονται μερικοί άξιοι σύγχρονοι οργανοπαίκτες της ευρύτερης jazzκαι της δημιουργικής μουσικής, οι οποίοι κάτω από την διεύθυνση του NateWooley (υπεύθυνος και για τις επτά συνθέσεις του CD), είναι έτοιμοι να αποδείξουν, με την εν γένει συμμετοχή τους στο άκουσμα, πως μπορούν να φέρουν εις πέρας το conceptτου άλμπουμ. Πού είναι ποιο;
Το “AncientSongsofBurlapHeroes” έχει ανθρωποκεντρικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις. Είναι δε αφιερωμένο σ’ εκείνους που αντιλαμβάνονται το να ζεις, ως μια ηρωική πράξη. Γι’ αυτό και το πολύ ωραίο booklet, με τις φωτογραφίες του aAronMunson, είναι προσανατολισμένο στην απεικόνιση κάπως ακραίων φυσικών τοπίων, «ισοπεδομένων» από το χιόνι και τους πάγους, με τα σημεία ζωής, να διαγράφονται σποραδικά και στιγμιαία, στις άκρες του πουθενά.
Σαν soundtrackαυτής ακριβώς της δύσκολης και απαιτητικής ζωής, έτσι όπως εκείνη προβάλλεται στις φωτογραφίες, έρχεται, τώρα να υπογραμμίσει, με τις απρόβλεπτες, γενικώς, μουσικές του, το “AncientSongsofBurlapHeroes”, ένα άλμπουμ, που δεν είναι στενά jazz, αλλά περισσότερο avant, με πολλά folkκαι progressiveηλεκτρονικά στοιχεία, διασπαρμένα εδώ κι εκεί, και με την τρομπέτα (και δευτερευόντως τις κιθάρες) να καθορίζουν το πιο σημαντικό μέρος της εξέλιξής του.
Από τα επτά tracksτου CD, τα τέσσερα, δηλαδή τα 1, 3, 5 και 7, έχουν τίτλους “(…..)”, “(…….)”, “(……..)” και “(……………)”, έχουν μικρότερες διάρκειες και μοιάζουν σαν εισαγωγές σε κάτι μεγαλύτερο – εκτός από το 7, που είναι το τελευταίο του άλμπουμ και που δεν είναι τόσο μικρό, καθώς αγγίζει τα επτά λεπτά.
Το πρώτο τεράστιο κομμάτια είναι το 16λεπτο “Iamtheseathatsingsofdust”, που είναι απείρως υποβλητικό, διανθισμένο με υποχθόνιους ήχους και με ιλιγγιώδη, απόκοσμα ξεσπάσματα, που ακολουθούνται από «κενές» νηνεμίες, με το 15λεπτο “Acatastrophiclegend” να είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό, με χαμηλού volume«ατμόσφαιρες», παγερά παιξίματα στην τρομπέτα και έξοχη κιθαριστική παρουσία σε μπροστινό και πίσω πλάνο. Σαν κομμάτι είναι εντυπωσιακό – και αφιερωμένο από τον NateWooleyστον μέντορά του, τρομπετίστα RonMiles(1963-2022).
Το τελευταίο μεγάλο trackείναι το έκτο στη σειρά, δηλαδή το “Returningtodrownmyself, finally”, που είναι βασισμένο στο σουηδικό θρησκευτικό τραγούδι “Nuär midsommarnatt”, όπως διαβάζουμε, και που σαν σύνθεση εξελίσσεται αργά, φέρνοντας στη μνήμη στιγμές της σουηδικής τζαζ από τα seventiesή και πέρα απ’ αυτά. Οπωσδήποτε το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο είναι έντονο εδώ, με το κομμάτι να μεταφέρει ένα κάπως αρχέγονο πνεύμα, που ταιριάζει απολύτως με το γενικότερο conceptτου δίσκου.
Επαφή: www.natewooley.com, www.pyroclasticrecords.com
Ποιοι συμμετέχουν στην συγκεκριμένη εγγραφή; Σημειώστε ονόματα: NateWooleyτρομπέτα, ενισχυτές, SusanAlcornpedalsteelκιθάρα, MaryHalvorsonκιθάρες και RyanSawyerντραμς, ενώ υπάρχουν και δύο έξτρα βοήθειες σε βιόλα, σ’ ένα track (MatManeri) και σε ηλεκτρικό μπάσο, σ’ ένα track (TrevorDunn).
Τώρα, για το τι ακριβώς σημαίνουν όλα αυτά τα ονόματα μπορεί κάποιος να ανατρέξει στο searchτου «δισκορυχείου» και να βρει πολλές και ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Εν τάχει, όμως, να πούμε τα εξής:
ONateWooleyήταν συνεργάτης του MoppaElliottστο φοβερό “JazzBand / RockBand / DanceBand” [HotCup, 2019], μέλος επίσης των BeamSplitterστο “RoughTongue” [CorvoRecords, 2017] και συνoδοιπόρος των PhilWachsmann, PaulLytton, StenSandellκαι Φλώρου Φλωρίδη (WLSFW) στο (ελληνικό) “Featuring” [Puzzlemusik, 2018], μα και συνεργάτης του κιθαρίστα ChrisForsyth.σ’ ένα ακόμη ελληνικό άλμπουμ, το “Third” [RekemRecords, 2014]. Επίσης μνημειώδης είναι η σειρά των άλμπουμ του “Seven Storey Mountain”, που περιλαμβάνει πέντε CD(με το τελευταίο απ’ αυτά να βρίσκει θέση και στο «δισκορυχείον»). Χοντρικώς, θα λέγαμε πως έχουμε να κάνουμε με έναν απολύτως δημιουργικό μουσικό, με κάθε καινούρια δουλειά του να ξαφνιάζει και να εντυπωσιάζει.
Έπειτα, η SusanAlcornείχε δώσει πρόπερσι το “Pedernal” [RelativePitchRecords, 2020], για το οποίο είχαμε γράψει «ύμνο» στο blog, όπως «ύμνο» είχαμε γράψει και για το “ArtlesslyFalling” [FirehouseRecords, 2020] των MaryHalvorson’sCodeGirl (με την κιθαρίστρια να την συναντάμε επίσης σ’ ένα ντούο της με την πιανίστρια SylvieCourvoisierκ.λπ.).
Το “AncientSongsofBurlapHeroes” έχει ανθρωποκεντρικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις. Είναι δε αφιερωμένο σ’ εκείνους που αντιλαμβάνονται το να ζεις, ως μια ηρωική πράξη. Γι’ αυτό και το πολύ ωραίο booklet, με τις φωτογραφίες του aAronMunson, είναι προσανατολισμένο στην απεικόνιση κάπως ακραίων φυσικών τοπίων, «ισοπεδομένων» από το χιόνι και τους πάγους, με τα σημεία ζωής, να διαγράφονται σποραδικά και στιγμιαία, στις άκρες του πουθενά.
Σαν soundtrackαυτής ακριβώς της δύσκολης και απαιτητικής ζωής, έτσι όπως εκείνη προβάλλεται στις φωτογραφίες, έρχεται, τώρα να υπογραμμίσει, με τις απρόβλεπτες, γενικώς, μουσικές του, το “AncientSongsofBurlapHeroes”, ένα άλμπουμ, που δεν είναι στενά jazz, αλλά περισσότερο avant, με πολλά folkκαι progressiveηλεκτρονικά στοιχεία, διασπαρμένα εδώ κι εκεί, και με την τρομπέτα (και δευτερευόντως τις κιθάρες) να καθορίζουν το πιο σημαντικό μέρος της εξέλιξής του.
Από τα επτά tracksτου CD, τα τέσσερα, δηλαδή τα 1, 3, 5 και 7, έχουν τίτλους “(…..)”, “(…….)”, “(……..)” και “(……………)”, έχουν μικρότερες διάρκειες και μοιάζουν σαν εισαγωγές σε κάτι μεγαλύτερο – εκτός από το 7, που είναι το τελευταίο του άλμπουμ και που δεν είναι τόσο μικρό, καθώς αγγίζει τα επτά λεπτά.
Το πρώτο τεράστιο κομμάτια είναι το 16λεπτο “Iamtheseathatsingsofdust”, που είναι απείρως υποβλητικό, διανθισμένο με υποχθόνιους ήχους και με ιλιγγιώδη, απόκοσμα ξεσπάσματα, που ακολουθούνται από «κενές» νηνεμίες, με το 15λεπτο “Acatastrophiclegend” να είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό, με χαμηλού volume«ατμόσφαιρες», παγερά παιξίματα στην τρομπέτα και έξοχη κιθαριστική παρουσία σε μπροστινό και πίσω πλάνο. Σαν κομμάτι είναι εντυπωσιακό – και αφιερωμένο από τον NateWooleyστον μέντορά του, τρομπετίστα RonMiles(1963-2022).
Το τελευταίο μεγάλο trackείναι το έκτο στη σειρά, δηλαδή το “Returningtodrownmyself, finally”, που είναι βασισμένο στο σουηδικό θρησκευτικό τραγούδι “Nuär midsommarnatt”, όπως διαβάζουμε, και που σαν σύνθεση εξελίσσεται αργά, φέρνοντας στη μνήμη στιγμές της σουηδικής τζαζ από τα seventiesή και πέρα απ’ αυτά. Οπωσδήποτε το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο είναι έντονο εδώ, με το κομμάτι να μεταφέρει ένα κάπως αρχέγονο πνεύμα, που ταιριάζει απολύτως με το γενικότερο conceptτου δίσκου.
Επαφή: www.natewooley.com, www.pyroclasticrecords.com
