ΟιLello’sItalianJobείναι η μπάντα του ιταλού μπασίστα LelloMolinari. Ο Molinariείναι γεννημένος στη Νάπολι, αλλά από τα μέσα του ’80 είναι εγκατεστημένος στην Ανατολική Ακτή, στην αρχή για σπουδές (BerkleeCollegeofMusic) και στη συνέχεια για… καριέρα. Στη σκηνή με την περίφημη Either/Orchestraαπό τις αρχές των ninetiesκαι σε στενή επαφή με τον GeorgeGarzone, ο Molinariθα χαράξει συν τω χρόνω μια διαδρομή δίπλα σε πολύ μεγάλα ονόματα (KennyWheeler, JerryBergonziκ.ά.), χτίζοντας προφίλ και αποκτώντας εμπειρίες, που θα τον βοηθήσουν τα μάλα στις δικές του και λίαν προσωπικές… τζαζο-ενασχολήσεις.
![]()
Ένα projectπου «τρέχει» εσχάτως ο Molinariέχει να κάνει με τις (ιταλικές) μουσικές ρίζες του. Το 2016 ήταν η αρχή, όταν κυκλοφόρησε το “Lello’sItalianJob / Volume 1” διερευνώντας τις διακριτικές ή λιγότερο διακριτικές σχέσεις του ιταλικού τραγουδιού (όπερα, παραδοσιακό, ποπ κ.λπ.) με την jazz– με τη συνέχεια να σημειώνεται δύο χρόνια αργότερα, με το“Volume 2” πια [FataMorgana, 2018], και με την ίδια διάθεση ωραίας εξερεύνησης των παλαιών σκοπών και της… πανέξυπνης, και αισθητικώς άψογης, «τζαζικής» αναμόρφωσής τους.
Τι ακριβώς έχουμε εδώ; Κατ’ αρχάς μια ομάδα μουσικών (DinoGovoniσοπράνο σαξόφωνο, EWI, φλάουτο, SalDifuscoκιθάρες, LelloMolinariμπάσο, MarceloPellitteriντραμς, συν το βιολοντσέλο της MeenaMurthyσε κάποια tracks), που ξέρει… εκ παραδόσεως τι πρέπει να κάνει, και δεύτερον με την επιλογή ενός εντυπωσιακού ρεπερτορίου, το οποίον αντιμετωπίζεται εξ ίσου εντυπωσιακώς απ’ όλους τους συμμετέχοντες.
Έτσι, ο ακροατής τού “Volume 2” έχει την ευκαιρία ν’ ακούσει και ν’ απολαύσει, στο βαθμό που δεν φαντάζεται, έξοχες versionsκλασικών ιταλικών σκοπών, απ’ όλη την ιστορία της μουσικής – ερμηνευμένες στην εντέλεια από μιαν ομάδα οργανοπαικτών, που ξέρει να συνδυάζει την… κλασική σοβαρότητα με τη σοβαρή ελαφρότητα.
Ξεκινώντας από το (σχεδόν) τέλος και οδεύοντας προς την αρχή μένω στη φοβερή μελωδία τού “Tusinacosagrande” (DomenicoModugno) με το φλάουτο να σε λιώνει (ωραία απόδοση από την κιθάρα και έξοχα τα «γεμίσματα» από το τσέλο), στο κλασικό “Tornaasurriento”, παλιό ναπολιτάνικο τραγούδι των αρχών του 20ου αιώνα, που έκανε παγκόσμιο hitο Elvis, ως “Surrender” (εδώ αναλαμβάνει δράση το τενόρο), στο επίσης κλασικό “Anemaecore” (με το φλάουτο και πάλι να ηγείται της μελωδίας), πριν καταλήξουμε μέσα από διάφορα χρονικά πήγαινε-έλα (τραγούδια του Carosoneπ.χ.) σε αποσπάσματα από την CavalleriaRusticana, τζαζ-ταραντέλες κ.λπ.
Δεν είναι μόνον τα υπεράνω υποψίας αγαπημένα κομμάτια, που δίνουν τον τόνο στο “Volume2” του LelloMolinari, είναι οι ίδιοι οι ιταλοί μουσικοί, που είναι οι μόνοι ικανοί να επωμιστούν, σ’ αυτό τον υψηλότατο βαθμό, το συγκεκριμένο φορτίο.
Επαφή: www.fatamorganamusic.com