Γιατί να πούμε εμείς ποιες είναι οι επιρροές του BobKatsionis, όταν τις αναφέρει ο ίδιος στο triple-foldedcoverτού πιο πρόσφατου CDτου; Διαβάζουμε λοιπόν (με σειρά εμφανίσεως): Vangelis, Jean-MichelJarre, Yanni, KevinMoore (ex-DreamTheater…), JensJohansson(ex-Stratovarius…), KeithEmerson, JoeSatriani, JohnPetrucci (ex-DreamTheater…), MikePortnoy(ex-DreamTheater…), JeffWaters (ex-Annihilator) και Μάνος Χατζιδάκις. Όλα ωραία-όλα καλά, αλλά ωραιότερα είναι εκείνα που ακούμε στο “Prognosis& Synopsis/ AninstrumentalexplorationbyBobKatsionis” [SymmetricRecords, 2018]. Σιγά-σιγά…
Για το ποιος είναι ο BobKatsionisδεν χρειάζεται να πούμε πολλά – ας πούμε, όμως, κάποια λίγα, για όσους ενδεχομένως δεν τον γνωρίζουν. Κατ’ αρχάς να υπενθυμίσουμε πως ο Katsionis (που είναι κιμπορντίστας βασικά, αλλά εδώ χειρίζεται ρυθμικές και leadκιθάρες ακόμη, μα και μπάσο) ηχογραφεί προσωπικά άλμπουμ από το 2002 και πως το “Prognosis& Synopsis” είναι το πέμπτο του στη σειρά. Δεύτερον, πως (ο Katsionis) έχει υπάρξει μέλος των ελλήνων μεταλλικών Firewind, Outloud, SepticFleshκαι Nightfallμεταξύ άλλων, των Γερμανών SeriousBlack, των πολυεθνικών RevolutionRenaissanceκ.λπ., κ.λπ., ονομάτων δηλαδή που χαίρουν μεγάλης εκτίμησης στο χώρο τού μετάλλου και ειδικότερα του συμφωνικού progressiveμετάλλου – όπως symphonicprogressivemetalείναι και το παρόν έσχατο CDτου.
Ο Katsionis, πρώτον απ’ όλα, είναι πολύ καλός συνθέτης. Ο άνθρωπος έχει ιδέες, γράφει ωραίες μελωδίες, ξέρει να απλώνει σωστά τα κομμάτια του, δεν κάνει κατάχρηση… ανέξοδων παιξιμάτων, έχοντας συγχρόνως το ταλέντο και τη γνώση να ενσωματώνει στις συνθέσεις του στοιχεία απ’ όλους εκείνους που τον έχουν επηρεάσει, δίχως ν’ ακούγεται σαν… Vangelisή σαν DreamTheater. Και, μάλιστα, οι επιρροές αυτές, κάποιες φορές μοιάζει να είναι τελείως… ανεξέλεγκτες, προσφέροντας συναρπαστικές… σελίδες ακρόασης. Αναφέρομαι σε κομμάτια όπως το τέταρτο “Darkmatter”, που, λόγω… διαρρύθμισης και φωνητικών, συνδυάζει το έπος με την complexαφήγηση και την ελαφρότητα. Τόσο απλό και τόσο μαγικό.
Μέσω, λοιπόν, τέτοιων καλά μελετημένων συνδυασμών ο Katsionisκατορθώνει το μάλλον ακατόρθωτο – ή, τέλος πάντων, το όχι ευκόλως κατορθωτό. Να θυσιάσει ένα κατά το μάλλον ή ήττον σκληροπυρηνικό παρελθόν, προσθέτοντάς στα μεταλλικά vibesτου, πλάι, στο έπος, κι έναν άψογα τακτοποιημένο λυρισμό, απλώνοντας τις συνθέσεις του στο μέλλον.
Όχι μόνο για τα πολύβουα και μπαρουτοκαπνισμένα μπαρ και κλαμπ... άκουσμα, αλλά και για τη λαϊκή σαλοτραπεζαρία.